Yazmanın hiçbir anlamı olmayan şeye uygun bir başlangıç bulmak için saatlerdir burada oturuyorum.

Söyleyeceğim tek kişi,gelecek hafta randevum olan psikiyatr ve bu yazıyı okuyan sen olacaksın.

Yaşamadığım ya da yaşamakta olduğum bir hayata tuhaf dair anılarım var.Bu önceki bir yaşam ya da başka biri olmak ile ilgili değil.Ben Mert,ailem aynı,annem aynı,babam ve tüm erkek kardeşlerim.Ama yine de her şey farklı.Büyürken onların çok iyi hatırladığım rüyalar olduğunu düşünürdüm.Rüyalar ve hepsini hatırlamanın ne kadar zor olduğu konusu açıldığında,rüyalarımı neredeyse her şeyi hatırladığımı söylerdim.Rüya olarak hatırladığım şeylerle ilgili algım,onlu yaşlarımın sonlarında değişti ve bir daha kimseyle onlardan bahsetmedim.

Eskiden kürek çekerdim ve Gizem ile yerel kürek kulübümde tanıştım.Her şeyiyle çok güzeldi ve sonunda ona aşık oldum.Ancak o benden hoşlandığı gibien iyi arkadaşımı da seviyordu.Bunun farkına varmadan önce birkaç hafta çıktık ve bir arkadaşı bana bundan bahsettiğinde onunla yüzleştim,bana bunun doğru olduğunu söyledi.Kalbim kırılmıştı ve ayrılmaya karar verdik.Sonra arkadaşımla çıkmaya başladı ve ben hayatıma devam ettim.Şimdiki karım olan Esin ile tanıştıktan kısa bir süre sonra ama ben ve Esin ciddileşmeden hemen önce Gizem ve arkadaşım ayrılmıştı.Birgün bana ulaşıp ikinci bir şans istedi ve ben ona hayır dedim.Ama evet dediğimi de hatırlıyorum.Buluşmalarımızı hatırlıyorum.Ondan kız arkadaşım olmasını ve bunu resmileştirmesini istediğim günü hatırlıyorum.Kürek kulübümüze bağlı kulüp evini ödünç alıp mumlarla kapladığımı ve içeri girdiğini hatırlıyorum.Ona onu sevdiğimi ve benim olmasını istediğimi söylediğimi hatırlıyorum.Ben 18 yaşındaydım ve o 17 yaşındaydı.

Bu anılar ya da rüyalar,ben Esin'le çıkarken paralel gidiyordu ve ben,Gizem'i rüyamda gördüğüm için kendimi korkunç derecede suçlu hissediyordum.Kürek kulübünü değiştirdim ve Gizem ile karşılaşacağımı bildiğim yerlerden uzak durmaya başladım ama hiçbir şey işe yaramadı.Esin ve Gizem'e aşıktım ve ikisiyle de çıkmayı deneyimledim.Delirdiğimi sanıyordum.İşte bu noktada algım değişmeye başladı: Esin ve ben resmi bir çifttik ve bir yılı aşkın süredir düzenli bir şekilde yürütüyorduk,mutluyduk.Gizem ile ilgili duygularım ve hayallerimle/anılarımla başa çıkıyordum.Muhtemelen delirmiştim ve her şeyi bastırmaya çalıştım.

Dürüst olmak gerekirse,aslında onu pek tanımamalıyım ama yine de onun hakkında her şeyi biliyordum; çocukluk hikayeleri,evi,kardeşleri,ebeveynleri,bekaretimi kaybettiğim ama aslında kaybetmediğim merkezden iki saat uzaklıktaki ağaç evleri.Asla düzgün bir şekilde kilitlenmeyen aptal tuvalet kapısını.

Uzun zamandır düzgün uyumuyordum ama aralık ayı en kötüsüydü.Anıları rüyamda gördüğümü sanıyordum ve bu beni uyumaktan korkutur olmuştu.İki haftadır haftanın her günü fazla mesai yapıyordum.Perşembe günüydü ve dört saatlik fazla mesaiden sonra artık yenildim.Arabayı eve sürdüm.Garajdan boya kutusunun altına sakladığımız anahtarı aldım.İçeri girdim ve doğruca yatağa.Gizem'in babası tepemde dururken uyandım.Eve gelip anahtarların olmadığını ve kapının kilidinin açık olduğunu keşfettikten sonra beni Gizem'in yatağında bulmuştu.Korku,inançsızlık,kafa karışıklığı.Bu Gizem'in babası.Onu tanıyorum ve onunla hiç tanışmadım.Sadece başıboş dolaştım;tutarlı bir şey söylediğimi hatırlamıyorum.Sonunda ona yanlış eve girdiğimi söyledim,bana anahtarları nasıl bulduğumu sordu..Ona ne söyleyebilirdim? Mantıklı bir açıklamam yoktu.Gizem'in evine hiç gitmemiştim ama anahtarları ve evdeki her odayı her şeyi nereye sakladıklarını biliyordum,temelde orada yaşıyordum.Ona bilmediğimi söyledim.Ondan sonra bana herhangi bir soru sormadı,polis yoldaydı.

Polis geldiğinde onlara muhtemelen sarhoş olduğumu söyledi,sanırım başıboş ve şaşkın halimden öyle düşündü.Polis ifade için beni karakola götürdü.Yalan söyledim ve içtiğimi söyledim.Kan sonuçlarının negatif çıkacağını biliyordum ama umurumda değildi,sadece eve gitmek istiyordum.Birkaç saat sonra beni bıraktılar ve eve gittim.Bundan kimseye bahsetmedim.Birkaç hafta sonra,kan sonuçlarının negatif olduğunu ve yeni bir görüşme için karakola geri dönmemi istediklerini belirten bir mektup aldım,ancak tarih gelmeden suçlamaları geri çekeceklerini söyleyen başka bir mektup aldım.Gizem'in babası baskı yapmıyordu.

Bu olaydan sonra uyku ilacı için doktorlara gittim.Kendimi bir daha asla bu hale getirmeye izin vermedim.O günden sonra asla alkol almadım ya da nerede ve kim olduğuma dair odaklanmamı kaybetmeme neden olacak hiçbir şey yapmadım.Farklı anılar her gün beni takip ediyor.Ve her gün yeni anılar,bakışlar var.Bu anıların çoğu o kadar farklı ki ya da ben öyle hissediyorum.